De twee
boeken die ik tot nu toe heb gelezen waren close up van Esther Verhoef en
De donkere kamer van Damokles van Willem Fredderick Hermans.
Deze twee
boeken zijn totaal verschillend. Close-up is namelijk een thriller met een
liefdesverhaal over twee mensen waarvan de naasten worden vermoord door iemand
die voor de man heel dierbaar is en verraad pleegt. De donkere kamer
daarentegen is meer een avontuur. Ook spannend maar anders dan close-up. Ook de
schrijfstijl is anders. Close-up vond ik zelf veel vlotter geschreven en was
echt een boek wat ik niet weg kon leggen. De donkere kamer van damokles was ook
moeilijk weg te leggen maar het scheelde wel. In de donkere kamer van damokles
leeft de voortdurende vraag of Dorbeck echt is of niet. En aan het einde of ze
hem kunnen vinden en of hij geleeft heeft of dat hij een hersenspinsel van Osewoudt
is. Dat houd het boek spannend ook wil je weten of Osewoudt de gevangenis en de
Duitsers overleefd.
Mijn
conclusie is dan ook dat ik het allebei een leuk boek vond maar door de liefde
en de opgebouwde spanning en de voortdurende vraag over wie de moordenaar is,
Is close-up de winnaar van deze twee boeken.
De eerste opdracht: Schrijf een kort stukje van 10 zinnen waarin je vertelt waar het boek volgens jou over gaat. (Ik heb dit gedaan ik heb alleen een klein probleempje en dat is dat ik het blaadje waar ik dat op geschreven heb kwijt ben geraakt. Ik probeer het dus even opnieuw alleen heb ik het boek al bijna uit.)
Ik denk dat de donkere kamer van Damokles gaat over een Henri Osewoudt en hoe hij door de oorlog komt. Henri is een sigarenwinkelier in het dorpje voorschoten. Hij moet in een klap kiezen wat hij doet. In de lofrede vertelt Claudia de Breij dat het boek even spannend is als een seizoen van 24. 24 is een hele spannende serie en als het inderdaad zo is lijkt dit me een geweldig boek. De tweede opdracht: Zoek informatie over de schrijver.
Willem Frederik
Hermans was een Nederlandse schrijver die in 1921 is geboren in een Amsterdams
onderwijsgezin. Willem had een oudere zus die vooral door zijn vader als betere
werd beschouwd. Hij stond altijd in haar schaduw. Hij haatte haar daarom.
Totdat in mei 1940 de Duitsers binnenvielen en zij en haar neef met wie ze een
geheime relatie had zelfmoord pleegden. Willem was toen achttien maar hij was
vanaf dit moment geen kind meer. De oorlog en deze gebeurtenis versterkten het
beeld wat hij van de wereld had, namelijk dat hij chaotisch is.
Al deze ervaringen
hebben ook veel invloed gehad op zijn latere werken. In de boeken ik heb altijd gelijk en Herinneringen van een Engelbewaarder wordt
duidelijk verwezen naar de zelfmoord van zijn zus. Ook in De donkere kamer van Damokles wordt verwezen naar zijn zus. Hier
heeft namelijk de hoofdpersoon een relatie met zijn nicht, zoals zijn zus een
relatie had met haar neef.
Willem volgde zijn
middelbare schoolopleiding aan het Barlaeus Gymnasium in Amsterdam. Op
aandringen van zijn vader koos hij voor een studie sociale geografie die hij in
september 1940 begon aan de gemeente universiteit. In 1941 stapte hij over op
fysische geografie. Op 9 april 1943 haalde hij zijn kandidaatsexamen. Willem
weigerde de loyaliteitsverklaring te tekenen en moest daarom zijn studie
staken.
Willem schreef
tijdens de oorlog in verschillende literaire tijdschriften. Hij publiceerde
hierin ook verschillende delen van zijn eerste romans gepubliceerd. Deze
stukken deden veel stof opwaaien in de literaire wereld.
Willem trouwde op 4
juli 1950 met de Surinaamse Emmy Meurs met wie hij in 1955 een zoon kreeg.
Willem werd benoemd
aan de Rijksuniversiteit Groningen. Hij promoveerde op 6 juli 1955 cum laude op
zijn proefschrift. Naar eigen zeggen werd hij in Groningen door zijn eigen groep
voortdurend tegengewerkt. In 1957 werd hij geprijsd met de prijs van de
stichting Kunstenaarsverzet maar hij weigerde deze prijs aan te nemen.
Zijn tegenstanders
meenden dat hij eigenlijk gewoon te weinig deed. Er werd een commissie naar hem
ingesteld en die pleitte hem grotendeels vrij maar voor Willem was de maat vol
en hij nam ontslag waarna hij zich in Parijs vestigde en fulltime schrijver
werd. Het is nooit goed gekomen tussen hem en Groningen en dat heeft hij goed
laten merken in 3 van zijn romans.
Willem kreeg in 1971
de P.C. Hoofdprijs toegekend maar hij weigerde deze door een schrijffout van de
minister. Hij zou 18.000 gulden krijgen maar dat werd veranderd naar 8000
gulden en hij vond dat dit niet kon. Omdat de handtekening van de minister van
de ene op de andere dag 10000 gulden in waarde was gedaald.
In 1977 ontving
Willem in Brussel van de Belgische koning Boudewijn de Prijs der Nederlandse
letteren. Willem zag dit als de belangrijkste en meest eervolle bekroning van zijn
werk, vooral, omdat dit ook een blijk van waardering was in zijn geliefde België.
Als kenner en liefhebber van de Franse taal en cultuur voelde hij zich in het
Bourgondische België altijd erg thuis.
Willem werd door toedoen van actiegroepen op de zwarte lijst geplaatst van de
verenigde naties omdat hij tegen de apartheid in Zuid-Afrika was. Hij was ook
getrouwd met een donkere vrouw en voelde zich dus ook boven deze regels.
Willem Frederk
Hermans stierf op 27 april 1995 in Utrecht.
Bron: Wikipedia.nl
Een samenvatting van zijn leven als je liever kijkt dan leest. Bron: youtube.com Op de laatste pagina van het boek staat een motto van de filosoof Ludwig Wittgenstein. Het motto is: Dan moet hij er ook zijn als ik hem niet vind, en ook als hij helemaal niet bestaat."
Ludwig Wittgenstein Wij moeten in onze eigen woorden uitleggen waarom dit motto goed bij het boek past. Dit motto past goed bij het boek, omdat je in het hele boek niet te weten komt of Dorbeck wel of niet bestaat of dat hij gewoon een hersenspinsel is van Osewoudt. Osewoudt is er van overtuigd dat Dorbeck bestaat en laat een hele zoektocht op touw zetten om zijn camera te vinden. Maar op het rolletje staat helemaal niks en Osewoudt wordt neergeschoten. Hierdoor ga je weer denken dat hij niet bestaat. Daarom past het erbij. We moeten ook de titel verklaren. De donkere kamer van Damokles. Het gedeelte van de donkere kamer snap ik wel want door het ontwikkelen van foto's komt Osewoudt in aanraking met Dorbeck. En foto's ontwikkelden ze in een donkere kamer alleen het Damokles gedeelte snapte ik niet helemaal maar na een beetje googlen kwam ik erachter dat Damokels is afgeleid van het gezegde: "Het zwaard van Damocles hangt hem/haar boven het hoofd", Wat betekent dat je in constant levensgevaar verkeerd.Wat onafwendbaar is. Verder moesten we nog een lofrede schrijfen van 250 woorden. Hier komt hij.
De Donkere Kamer van Damokles is een spannend boek over verraad
liefde en geestelijke verwarring. Nadat ik de lofrede van Claudia de Breij
gelezen had wilde ik wel beginnen in dit boek. Het begin viel een beetje tegen
maar het werd al snel beter en spannender. De vergelijking van haar met een
seizoen 24 vond ik niet helemaal kloppen. ik vond het namelijk een stuk minder
spannend. Maar zodra ik eenmaal door het begin heen was ging het al snel beter
en kon ik het bijna niet meer wegleggen. Ik heb het hele boek bijna stiekem
gelezen terwijl ik moest slapen en moest afspraken maken met mezelf om niet de
hele nacht door te lezen. Ondertussen moest ik ook nog een Engels boek lezen
maar het was een stuk minder en de Donkere kamer ging dan ook vaak voorop. Ik
denk wel dat ik dit boek nog een keer moet gaan lezen om het beter te
begrijpen. Ik denk wel dat ik dan ook dingen lees die ik de eerste keer niet
gelezen heb of gewoon niet opgeslagen. Het is in ieder geval een boek dat je
twee keer kan lezen. Dat vind ik aan de ene kant een goed eigenschap van een
boek omdat je het dan twee keer kan lezen zonder dat het gaat vervelen aan de
andere kant betekent het ook dat het een beetje onduidelijk is op sommige
punten. Al met al vond ik het een leuk boek om te lezen en raad ik het je zeker
aan.
We moesten een serie foto's maken die je doen denken aan de Donkere kamer van Damokles. Er staan een paar foto's verspreid over dit bericht de rest volgt in het bericht hieronder omdat het anders niet gepubliceerd kon worden.
1. Osewoudt kijkt in de spiegel maar ziet daar iemand staan zonder baard. Net zoals Dorbeck en hemzelf. 2. Willem Frederik Hermans de schrijver en als je een boek leest denk je daar natuurlijk meteen aan. 3. De Donkere kamer met een klein beetje licht. 4. Osewoudt had aan het einde van het boek meer gaten in zijn lijf dan Pater Beer vingers had. 5. Het boek zelf zoals ik het gekregen heb. Ik had de groene versie. 6. Een leica uit de tweede wereldoorlog. Dit was het fototoestel wat Osewoudt gekockt heeft. 7. Een sigaar omdat Osewoudt een sigarenwinkel had. 8. Een Inhalen verboden bordje. Dit bordje kwam vaak langs in het boek. 9. Een beetje cliché maar hij was verliefd op een joodse maar zij kwam hem nooit redden. Ze was namelijk naar Israël gevlucht. 10.Een pistool omdat Osewoudt voor Dorbeck genoeg mensen heeft neergeschoten. Hij kwam hierdoor terecht in de gevangenis 11. Een schim achter het tralies. Dat was wat er over was van Osewoudt nadat hij was opgepakt door de Nederlanders.
