De kaft van dit boek is zwart met een opgekruld lichaam in het midden. Aan de omslag zie je dat het een spannend boek is. Het vertelt je niet veel over het verhaal, maar trekt toch wel je aandacht naar zich toe. Het boek gaat over de 32-jarige Magot Heijne die net een zware scheiding achter de rug heeft. In het vliegtuig naar Londen komt ze Leon Wagner tegen. Hij is fotograaf. Na de ontmoeting neemt het leven van Margot een heel andere wending. Nieuwe ervaringen en vriendschappen worden een feit. Je verwacht een mooi spannend boek met veel verschillende wendingen. Dit wordt ook grotendeels waarheid. Ik heb dit boek gekozen omdat het het eerste boek was wat ik zag. Het trok me ook wel aan anders had ik hem niet gepakt. Ik heb er ook zeker geen spijt van.
Esther Verhoef is een Nederlandse schrijfster die is geboren op 17 september 1968. Haar eerste publicaties verschenen in 1989 als columns in de flair. Van 1995 tot 2005 schreef ze informatieve boeken over huisdieren. Ze werd alleen pas echt bekend toen ze begon met het schrijven van thrillers.In 2003 debuteerde ze met de thriller onrust. Hierna zouden nog vele boeken volgen. Ze heeft twee keer de zilveren vingerafdruk 1 keer de NS-publieksprijs en één keer de diamanten kogel gewonnen. Ook is ze vijftien keer genomineerd voor prijzen waarvan vier keer de NS-publieksprijs en drie keer de gouden strop ook is ze 4 keer voor de zilveren vingerafdruk en vier keer voor de diamanten kogel genomineerd.
Ik vond het boek close-up een erg goed en spannend boek. Doordat er twee verhaallijnen door elkaar lopen in het boek merk je dat je mensen gaat verdenken van de moorden op de personages. Ik dacht bijvoorbeeld aan twee personen die ik allebei verdacht vond. Dit veranderde wel de constant. In recensies lees ik dingen waarvan ik dacht dat klopt niet. Door het wisselen van die gedachten bleef het boek ook spannend. De uiteindelijke dader was helemaal niet degene die ik dacht dat het was dat is ook wel iets moois.
Hierdoor wordt het boek namelijk nog spannender dan het al was. Ik ben gewoon in het boek begonnen en heb 's avonds veel gelezen in bed. Ik moest wel echt een bepaald aantal bladzijdes voornemen anders had ik de hele nacht doorgelezen. Het mooiste deel van het boek vond ik toch wel het einde. Hier kwam alles samen en was Leon nog net op tijd om Margot te redden en het is hem ook gelukt. Daar ben ik blij om. Ik vond het alleen wel jammer dat het boek zo plotseling eindigde. Het taalgebruik was prettig en het was makkelijk te lezen dat is ook zeker een pluspuntje. Ik zou dit boek zeker aanraden want het is gewoon echt een goed en spannend.
Eva
<3
BeantwoordenVerwijderen