Slaap zacht Johnny idaho
Auke Hulst
Big Brother
is watching you. Slaap zacht, Johnny Idaho is een verhaal wat in veel
opzichten lijkt op 1984 van George Orwell. Ik heb beide boeken gelezen, en ik
kan zeggen dat er overkoepelende thema’s zijn, maar ook andere thema’s. Het
grootste verschil is de schijnvrijheid die wel in Slaap zacht, Johnny Idaho
zit, maar niet in 1984. Auke Hulst zit dan ook dichterbij de werkelijkheid dan
Orwell. Natuurlijk moet je hier ook rekening houden met het tijdsverschil.
De schijnvrijheid die ik bedoel is een goed voorbeeld van de
vrijheid die ook wij denken dat we hebben. De westerse wereld denkt dat ze vrij
is, maar ondertussen. De schijnvrijheid in de wereld van Auke Hulst wordt
veroorzaakt door de hoeveelheid data die men binnen krijgt. Als je te veel
informatie krijgt kan je het kaf niet meer van het koren scheiden en zien we
niet meer wat fictie en wat werkelijkheid is. Auke Hulst weet dit heel goed te
verwerken in het verhaal.
Wat ook beschreven wordt is de wil van iedereen om perfect te
zijn, en te streven naar de hoogst mogelijke positie in de maatschappij. Het
enige wat je hiervoor hoeft te doen is onmogelijk rijk worden. Het verhaal
speelt zich af op de Archipel. Dit is een drijvend eiland. Dit eiland is
opgericht door grote bedrijven en er heersen dan ook andere wetten dan in de
rest van de wereld. Het geeft eigenlijk weer wat er nu zou kunnen gebeuren als
de bedrijven echt de macht krijgen. Als een staatshoofd alleen nog maar een
poppetje is waar de grote bedrijven aan trekken.
Nu bij een thema wat alles in werking zet is de technologie
die men gebruikt en waar men mee getrouwd is. Voor alles is een app. Het enige
probleem is dat alles waar je gebruik van maakt, ook wordt gezien door mensen
waarvan je dat liever niet zou willen. Alles wordt in de gaten gehouden. Zelfs
je dagelijkse boodschappen worden opgeslagen en er wordt een patroon van
gemaakt. Wijk je van dit patroon af? Dan moet er iets mis zijn, misschien krijg
je wel terroristische ideeën.
Ondertussen is men op zoek naar het eeuwige leven. Het enige
wat de rijken en de armen nog verbind is dat iedereen geboren wordt en dood
gaat. Gerson heeft in het project geïnvesteerd om zichzelf te redden. Zou hij
zichzelf redden, dan zou hij in dat proces een van de machtigste mannen, zo
niet de machtigste man van de wereld kunnen worden. Hij zou kunnen beslissen
over leven en over dood. Hij komt zelf tot dit inzicht, maar er zijn kapers op
de kust. De wetenschapper in kwestie, vraagt zich in de loop van het verhaal af
of haar eigen uitvindingen wel goed zijn voor de wereld.
Slaap zacht, Johnny Idaho is een verhaal over de wereld
zoals hij zich nu ontwikkelt. Het maakt me bang. Ik weet niet of we inderdaad
dit pad op willen. Het gaat over ontwikkelingen, maar ook over de morele keuzes
van de wetenschap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten